vrijdag 5 augustus 2011

Nijlreis

Een gezet, donker meisje loopt geluidloos op rode sportschoenen af en aan met bestellingen in het Egyptisch restaurant.
De deur naar de keuken kan naar beide kanten open zwiepen met een ingenieus scharnier en heeft een boograampje met gekleurd glas in 'Georgian Style', een opvallend stijlelement.
In het restaurant zijn de gebruikelijke cliché's op de muren geschilderd, pyramides en hiëroglyphen. Ik kijk naar de auto's in de straat en denk aan de autohoezen die in Egypte gebruikt worden, met opdruk van zwartomrande ogen op de plaats van de koplampen. Dezelfde ogen als in de wandversiering en die van Liz Taylor in 'Cleopatra'. Na een wasbeurt op een zandstrandje langs de Nijl wordt het kostbare bezit met zo'n hoes beschermd tegen de felle zon en het fijne, schurende zand.
Wachtend op mijn broodjes shoarma kijk ik naar een hummel van een meisje dat aldoor om een zuil heen loopt, gefascineerd door de verrassing steeds weer terug te komen op de plek van vertrek. De eigenaar is ook vertederd en geeft haar een reusachtige friet, die ze met beide handjes vastpakt. Daarna rent 'Myrthe' weer verder in de rondte bij haar zuil van Karnak.
Links van mij zit een jong stel, waarvan het meisje de meeste belangstelling toont voor het samenzijn. De jongen staat een keer op en blijft erg lang weg in het toilet. Als hij terugkomt kijkt ze vergenoegd naar een onooglijke sul die een beetje sleept met zijn linkerbeen, een bleke farao met sportblessure.
Op de leestafel liggen glossy magazines. 'Villa d'arte' sla ik open en lees dat Jacobine Geel - de mediapriesteres - in een half jaar dingen deed die ze over zes jaar gepland had. Blijft er dan nog iets over, denk ik, maar verder lezen gaat niet in het pyramidelicht.
Een jong echtpaar met dochtertje komt iets bestellen. Het kind is hip gekleed, maar haar brede ceintuur heeft een ontsierende slag die ze niet gezien zal hebben, draaiend voor de spiegel. Moeder wordt even mobiel gebeld en vader kijkt wat onbestemd om zich heen. Hij draagt een streepjescolbert op een broek met camouflagepatroon, een gedurfde combinatie aan boord van de raderboot.
'Cleopatra' blijft intussen voorbijkomen en ik stel me haar gestalte voor op middelbare leeftijd, vermoedelijk uitgegroeid tot de omvang van Umm Kalsum, de beroemde Egyptische zangeres.
Een vijftiger in legerdumpkleding komt afrekenen en wordt aangesproken met 'meester' door de eigenaar. 'Meester' heeft een onaangename heerserskop, norse mond, scherpe neus en diepliggende oogjes, geknipt voor officier in het leger van King George V, die zelf liever thuis zat bij zijn postzegelverzameling.
Eindelijk word ik vragend aangekeken door de kok die een plastic tas omhooghoudt. Ja, die is voor mij, sein ik terug. De broodjes gaan in een isolatietas, maar blijken thuis al lauw geworden. Mijn reis langs de Nijl heeft te lang geduurd.

Geen opmerkingen:

Over Louis Radstaak

Mijn foto
Lochem, Gelderland, Netherlands
www.louisradstaak.nl