vrijdag 5 augustus 2011

Buurtsuper

De buurtsuper is meer dan dat. Behalve Super is ze ook slijterij, stomerij, postkantoor, copyshop, drogisterij en fotostudio.
Bij het postkantoor kijk je over de balie naar de flessen in de slijterij en stomerijzendingen. Onder de trap naar de huishoudelijke artikelen bevindt zich de fotostudio, compleet met reflectieparaplu. De gordijnen kunnen dicht, zodat je alleen bent met het vogeltje. Tegelijk is het ook een zone waar een praatje wordt gemaakt. Behalve daar gebeurt dat ook tussen de schappen en buiten onder het afdak.
Tussen de schappen zag ik eens twee oudere vrouwen een gesprek aanknopen. Hun lichaamstaal veranderde van gebogen zoeken naar een beetje wijdbeens heen en weer wiegen, alsof ze het gemoedelijke wilden tonen. Het ging al gauw over ziektes, een populair onderwerp.
"Hoe geet 't dan met Hendrik?" vroeg het ene grijze krulletjespermanent. "Ooh, 't geet wah, moar hie hef maangs zo'n last van knapp'n in 't knee" zei het andere.
Ik vond dat een mooie regel, bijna een refrein in een Normaal-liedje. Het knersen van bot op bot was bijna hoorbaar.
De oplossingen lagen bij de huisarts, de specialist, de 'fysiootheerapeut', maar een 'strieker' hielp toch het best was hun conclusie. Zo'n man deed niet moeilijk en kon zonder er veel woorden aan vuil te maken de kwaal 'zien' en wegnemen met zijn warme handen. 'Knapp'n in 't knee' kende er een, een eenvoudige boer en paardenhandelaar. Velen had hij genezen door simpele aanrakingen. Hendrik zou er ook naar toe gaan, beloofde ze haar gesprekspartner.
Lange tijd kwam er een grote, grofgebouwde man op sandalen waar hij op liep als waren het zwemvliezen. Zijn 'monologue intérieur' was door een gebeurtenis in zijn hersenen exterieur geworden, je kon hem aan horen komen en volgen tussen de schappen via de onophoudelijke woordenstroom. Hij was echter onverstaanbaar, het leek wat op binnensmonds Zweeds maar dan achterstevoren uitgesproken. Het personeel deed alsof hij een gewone klant was en mompelde met hem mee, wat voor hun niet zo'n moeilijke opgave was. Hij is nu verdwenen, maar maakt misschien ergens furore met zijn monologen in een vestzaktheater, vol begrip van een intellectueel publiek.
Het kan gebeuren dat ik lang doe over mijn boodschappen, maar het gesprek onder het afdak van meestal vrouwen overleeft dat moeiteloos.
Ze blijven op hun gemak in de weg staan kletsen, terwijl je er behoedzaam omheen rijdt met een volle winkelkar.
Zo'n gesprek mag niet verstoord worden, het kan alleen plaatsvinden bij de Super.

Geen opmerkingen:

Over Louis Radstaak

Mijn foto
Lochem, Gelderland, Netherlands
www.louisradstaak.nl